หลักธรรม 2 กลุ่มนี้คือ หัวใจแห่งความสัมพันธ์ในครอบครัวและสังคม ที่พระพุทธเจ้าทรงสอน เพื่อให้คนอยู่ร่วมกันด้วยความสุขและเกื้อกูลกัน

พรหมวิหาร 4 (ธรรมของผู้ประเสริฐ ใช้กับครอบครัวและมนุษย์สัมพันธ์) หมายถึง “ธรรมสำหรับการอยู่ร่วมกับผู้อื่นอย่างเมตตากรุณา”
1. เมตตา (Loving-kindness) → ความรักปรารถนาให้ผู้อื่นมีความสุข
เช่น พ่อแม่รักลูก หัวหน้าเอื้ออารีต่อลูกน้อง
2. กรุณา (Compassion) → ความสงสาร อยากช่วยให้พ้นทุกข์
เช่น ช่วยเหลือผู้เจ็บป่วย ผู้ตกทุกข์
3. มุทิตา (Sympathetic joy) → ความยินดีเมื่อผู้อื่นได้ดี
เช่น ดีใจกับความสำเร็จของเพื่อน ไม่อิจฉา
4. อุเบกขา (Equanimity) → วางใจเป็นกลาง เมื่อช่วยแล้วสุดกำลัง
เช่น ยอมรับผลลัพธ์ด้วยปัญญา ไม่ยึดติดเกินไป

ประโยชน์ต่อครอบครัว/สังคม : ทำให้คนอยู่ด้วยกันด้วยความรัก ความเข้าใจ และความไม่เบียดเบียน

สังคหวัตถุ 4 (ธรรมเครื่องยึดเหนี่ยวใจคน ใช้กับสังคมและการทำงาน) หมายถึง “หลักธรรมสำหรับการครองใจคนและการอยู่ร่วมกันในสังคม”
1. ทาน (Giving) → การให้ แบ่งปันสิ่งของ ความรู้ ความช่วยเหลือ
เช่น พ่อแม่เลี้ยงลูก, ผู้บริหารดูแลลูกทีม
2. ปิยวาจา (Kind speech) → พูดไพเราะ อ่อนโยน จริงใจ
เช่น ใช้คำพูดให้กำลังใจ พูดด้วยความเคารพ
3. อัตถจริยา (Useful conduct) → การทำตัวให้เป็นประโยชน์
เช่น ร่วมมือช่วยงานครอบครัว/สังคม
4. สมานัตตตา (Equality) → วางตนเสมอภาค ร่วมสุขร่วมทุกข์
เช่น หัวหน้าทำงานเคียงบ่าเคียงไหล่กับลูกน้อง

ประโยชน์ต่อครอบครัว/สังคม : ทำให้เกิดความผูกพัน ความสามัคคี และความไว้วางใจกัน

สรุปภาพรวม
พรหมวิหาร 4 = ธรรมสำหรับ “จิตใจ” → ความเมตตากรุณาที่ควรมีต่อผู้อื่น
สังคหวัตถุ 4 = ธรรมสำหรับ “การปฏิบัติจริง” → การให้ พูดดี ทำประโยชน์ และเสมอภาค